ciernie na skroniach (wiersz)
Jaro
Odejdź precz Judaszu
umarłych kości wołają
nie mogę podnieść za ciężki krzyż
cichy wiatr przywiał dal
demony wokół
grzechów odpuszczenie
pale wbite w ziemię pamiętają
krzyżowanie bicz kat i krew
boża łza uroniona
ziemia rozwarła pierś
matki troska łaski pełna
proroctwa ziściły los
przysłano:
11 marca 2015
(historia)
przysłał
Yaro –
11 marca 2015, 15:19
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się