oszalałem wybacz mi (wiersz)

oszalałem

wybacz mi

twój punkt to nie tylko G

gdy zgłębiam myśli

głęboka noc

śnisz

obok ktoś tuli cię

wybranek życia lub owoc miłości

nie wiem jak to jest

gdy

tyle lat bez ciebie 

zasypiam czasem bardziej niż częściej

zimno przytula  do szarej ściany 

miejskie kolory

 ulubiony to kolor kostki brukowej

wyklejone wymazane obrazy

braterstwo i nienawiść miesza się

ciebie nie ma

no chodź ze mną do parku 

moja baby śnij 

zgłupiałem od tych niewyjaśnionych słów

gdy  nasze dłonie zejdą się odlecę jak najgłębiej

spotkajmy się w piątek jak

wtedy w latach dziewięćdziesiątych

po latach

po chwilach pełnych niepewnych myśli

zatrzymany niepogodzony

oswajam się w nowym miejscu