Literatura

zatrata (wiersz)

Jacek JacoM Michalski

odwrócić czas na mgnienie

pobiec jeszcze dzikim lasem

bez ubierania światła

i przestrzeni w wiarę

szpetnie zakląć zaklęcia

 

przyjdą prości nomadzi

albo nawiedzeni pielgrzymi

uduszą wszystko miłością

gdy na pustyniach zabraknie

piasku do betonowych murów

 

spłoną drewniane świątynie

łzy z popiołem użyźnią nów

wzrastając cieniem tańca

bezimiennych rytuałów

budzących bezsenność


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 6 lutego 2017 (historia)

Inne teksty autora

padłe szczury
Jacek JacoM Michalski
pchły i bierki
Jacek JacoM Michalski
skraje
Jacek JacoM Michalski
irokez
Jacek JacoM Michalski
za dymka
Jacek JacoM Michalski
lobektomia
Jacek JacoM Michalski
Żuławy
Jacek JacoM Michalski
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca