zatrata (wiersz)
Jacek JacoM Michalski
odwrócić czas na mgnienie
pobiec jeszcze dzikim lasem
bez ubierania światła
i przestrzeni w wiarę
szpetnie zakląć zaklęcia
przyjdą prości nomadzi
albo nawiedzeni pielgrzymi
uduszą wszystko miłością
gdy na pustyniach zabraknie
piasku do betonowych murów
spłoną drewniane świątynie
łzy z popiołem użyźnią nów
wzrastając cieniem tańca
bezimiennych rytuałów
budzących bezsenność
przysłano:
6 lutego 2017
(historia)
przysłał
Jacek JacoM Michalski –
6 lutego 2017, 10:06
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się