a miało być tak dobrze (wiersz)

strzelista gałąź

zieleni liści jaśminu 
wyrwa biel

złotym pyłkiem kusi

zapach dziewczyny bardziej ponętny 
zniewala zmysły 
ogłupia zgina kolana
człowiek bardziej hojny 
niż zwykle

na nic spowiedź
na nic żale 
dać spokój 
dać odpocząć 

dzika róża przy starym płocie 
oplata czerwienią spadające słońce
kolcem rani zbutwiałe serca 
sączą się rany
po ostatniej miłości 

na nic spowiedź
na nic żale 
dać spokój 
dać odpocząć 

inny czas

inny dzień 

ja ten sam i jego mać

woda w rzecze bardziej brudna 
myśl jasna przeszywa skronie
w dłoni zwój i srebrny kamień 

u szyi  diament