jakkolwiek by nie patrzeć
umieram ale jeszcze pożyję
czas mnoży się wewnętrznie
nieskończenie dzieląc
w pętli gramofonu zdziera
płytę do przezroczystości
skaczę z bzdury na bzdurę
nabity w nadzieję
Jacek JacoM Michalski
Wiersz
·
27 września 2017
-
Mithril...dzisiaj, tylko finał· Zgłoś · 7 lat
