czekając na śmierć

łzy same cisną się do oczu wypalonych zapomnianymi wspomnieniami ochłapy dobrych zdarzeń są mgliste. Jesteś tu i teraz Nie można cofnąć czasu nie można go zatrzymać Czujesz się jak w pociągu z którego musisz wyskoczyć Kiedy? Wtedy zostaniesz sam tylko Ty i Twoje łzy Łzy żalu i wstrętu do samego siebie gorzkie bezradność paraliżuje mnie odtrącenie pcha w otchłań samotności znowu jestem sam a może nigdy nie byłem