wiersz na bezdechu (wiersz)

Jeszcze raz cię kiedyś zobaczyć 
na dnie wyświechtanej pościeli, 
w bułce z masłem zabrać do pracy, 
lub przytulić w spokoju niedzieli. 

Kiedy idziesz boso przez strumień 
z urokiem polnego konika 
lub też wtedy, gdy nie rozumiem 
czemu tak mnie sobą przenikasz? 

Dziś wiem, że bez ciebie nie umiem, 
ani nawet nie chcę, oddychać...