krótki wiersz o długim życiu (P) (wiersz)

ach jak mi żal tych chwil nieznacznych

przelotu kawek nad kościołem

zanim rozpadać ci się zacznie

dziadkowy wózek z krzywym kołem

albo kropelek zimnej rosy

w babci alejce na cmentarzu

gdy następnego trupa niosą

ludzie bez nazwisk i bez twarzy

ach jak mi wstyd jest za niepamięć

o ludziach którzy przeszli obok

za te pytania niezadane

czy może chcą czy tylko mogą

czy im zbyt zimno czy za ciepło

czy trochę miejsca pod ramieniem

ach jak mi wstyd gdy życie przeszło

za chwil nieznacznych zapomnienie