krótki wiersz o pachnidełkach (ś) (wiersz)

zapachniało Leśmianem w chruśniaku

jakby przyszedł miłości wspominać

które miały w sobie tyle zapachu

ile soku w dojrzałych malinach

ziarnko piasku u pani Szymborskiej

samotnością pachnie i łzami

jak ta róża co spadła na wiosnę

z parapetu w pustym mieszkaniu

pan Stachura w wolności aromat

wpisał wieczną wędrówkę do ludzi

przez manowce które trzeba pokonać

żeby móc się w spokoju nie budzić

pachnie jesień Julianem Tuwimem

choć go mogą całować niejedni,

jak ten ceber z kipiącym wciąż winem

pośród tomów prawdziwej poezji