dryfuję (wiersz)

słoneczne

przenikają  myśli
przestrzeń głowy

płynie przez usta neutrina 

pod biustonoszem droga mleczna

dryfuję wzdłuż w poprzek

pośladki blade 
widzę przez koronkowe majtki

odpływam echem w trzeci wymiar

piękny umysł przeliczy 
nic nie trwa wiecznie

w wyobraźni kosmicznych zdarzeń 
nikt nie wytłumaczy
naciągam gacie 
wychodzę z chaty
o kilka przyjemności bogatszy