Literatura

wiersz zatęskniony (w) (wiersz)

Grzesiek z nick-ąd

„Nie piszę, nie rozkładam piór,

bo niewymowny we mnie strach

twoich przede mną ust”


 

Ciebie mi trzeba jak potokom szmeru,

gdy na dnie oczu mały kamień błyśnie,

rozochocony zapachem karmelu

i wylękniony jak jesienne liście.


Ciebie mi trzeba jak jaskółce deszczu,

gdy zbyt wysoko ramiona unoszę

choć wzrokiem błagam zostań chwilę jeszcze,

a głośno myślę, że o nic nie proszę.


Ciebie mi trzeba jak drzewom żywicy,

jeśli codziennie szumem liści tęsknią

za rozkochanym w zieleni leśniczym,

któremu wczoraj moje serce pękło.


 

„choć idę, nie prostuję dróg,

bo niewymowny we mnie strach

twoich przede mną ust”


 

 


wyśmienity 1 głos
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Konrad Koper 28 grudnia 2018, 15:01
Świetny i wielowątkowy…
przysłano: 28 grudnia 2018 (historia)

Inne teksty autora

piosenka przeufna
Grzesiek z nick-ąd
piosenka na każdą okazję
Grzesiek z nick-ąd
Makatka współwinna
Grzesiek z nick-ąd
piosenka na bezdechu
Grzesiek z nick-ąd
krótki wiersz do poprawki
Grzesiek z nick-ąd
wiersz dojrzewający
Grzesiek z nick-ąd
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca