nie trzeba rozumieć i czuć wszystkiego (wiersz)

nie zgadza się trochę układ słów

nie pasuje interpretacji nieskładna interpunkcja

a przecież życia nie chodzą ułożonymi ścieżkami

sprawy się raczej po prostu mają, wydarzają jakoś

coś się mnie zmienność czepia

niestałość i nierówność w poglądach

lecz myślę, ciągle, nierówno ale myślę

zestawiam katalogi tożsamości

ukradzionych na ulicach od ludzi w przeróżnych oknach żyć

nie mogę się zdecydować do kogo przyłożyć serce

kogo kopnąć by zawyły zatrute żyćściegi

w obliczu pana, w obliczu światła

zawsze będąc krok od śmierci (jakiejś)

niech sobie ćmi ta suchość w głowie

jeszcze się wypożarzy ognień na prawdścieżkach

we mnie.