List do M (wiersz)

Wiesz o czym marzę? O pięknej kobiecie, seksie bez granic? 
Milionie dolarów? 
Nie.

Marzę o ciszy nad ranem – gdy jeszcze śpisz,
świat wydaje się taki piękny, obliczalny, 
mój.

Czasami chciałbym, abyś sparzyła kawę,
musnęła usta i powiedziała: kocham.
Tak banalnie. Bez żadnych ram.
Innym razem, byś milczała, po prostu 
wczuła się w ciszę.

Ugotowała mi obiad.

Niefajny taki kochanek, niewygodny, i pewnie 
nie o takim marzyłaś.

Od dziecka szukałem ciepła. Chłodna sypialnia, gdzie
zamykano mnie na noc budziła demony. Uciekałem
w świat wyobraźni. Wymyślałem bajki.
Zawsze byłem górą, choć bałem się zasnąć.

Dziecinna burza – moje ciotki wiedziały najlepiej.
Matka nie miała czasu. A ojciec – robił karierę. 

Dzisiaj, gdy czas nie najlepszy, zaraza 
w nas i wokoło, 
nie potrafię określić, 
co tak naprawdę bym chciał.