Brewiarz dziewczyny z sąsiedztwa (wiersz)

Ty

błogosławię igłę wbitą w ciało

każdą

która umiera kiedy otwieram oczy

szukając czułości przed świtem

niebo

Jestem wdzięczna za tęsknotę

niedającą zamknąć się w słowie

za odbicie siebie w oczach matki

upadającej pod ciężarem diagnoz

Krzyżu mój dziękuję za krew na poduszce

i padaczkę o północy za morfinę kardiomiopatię

paraliż kiedyś jednej teraz obu rąk i za Synocrom

oraz za to że dziś tu jutro tylko Ty wiesz gdzie

usiądę pod kaskadą rurek tak licznych jak gwiazdy

które oddalają ode mnie odziedziczoną śmierć

pompując płuca