Literatura

Na wieki (wiersz)

Kamila Nikuła

pokoje ciemności są puste

nie mają drzwi ani okien 

 

w nich płynie 

pod stopami 

srebrna rzeka 

żelazna jak zbroja 

 

i tobie dano 

tej wody szum 

i księżyc na wieki 

w źrenicy oka 

z której odlatują 

czarne ptaki

jak białe arkusze

 

bo w tobie jest 

struna zerwana 

 

tej utraconej piosenki 

przepaść 

 

przysłano: 6 grudnia 2021 (historia)

Inne teksty autora

Tak nas widzę
Kamila Nikuła
Prom
Kamila Nikuła
Miasto umarłych
Kamila Nikuła
Odpocznienie
Kamila Nikuła
Sto lat
KamilaNikuła
Podróż przez dolinę
Kamila Nikuła
Rozmowa z łotrem
Kamila Nikuła
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca