Hej wichury i orkany (wiersz)

 A my drzewa wiemy swoje

Czy to stare czy to młode

Ile cierpień znosić trzeba

Gdy zawieją wiatry nieba.

Mały wietrzyk nas orzeźwia

Średni nam dodaje skrzydeł

Ale gdy wiatr mocny pędzi

Łamie mnóstwo w nas gałęzi.

A ostatnio wichry srogie

Pędzą jak szalone konie

Nie wystarczą im gałęzie

Pragną wyrwać nam korzenie.

I choć dziarsko się bronimy

Często życiem też płacimy.

Hej wichury i orkany

Proszę spuśćcie trochę z tonu

Bo współczucia przyszła pora

By do stołu siąść rokowań.

Przykład dajcie ludziom wschodu

I poruszcie serca Rosjan

Jak szatańskim jest pomysłem

Swoich braci tak mordować.