W ogrodzie pełnym Akacji (wiersz)

zdrewniały z zazdrości liście

nasze źrenice są zgodne

zniknął kryształowy żyrandol

wszędzie jesteś jasność ciepła

drgnięte liście pokrywały

Meduzy na wazie

unieruchomione

z tak łapczywie

konsumowanego

słowa

Kocham