Gorączka

marian

Miłość, która nie jest miłością,

lecz przestrzenią pomiędzy duszami,

gdzie słowa są węzłami splątanych nitek,

które prowadzą do miejsc nieistniejących,

gdzie dotyk jest kartografią nieistniejących miejsc.


W tej miłości, która nie jest miłością,

krąży powietrze, które jest przestrzenią

pomiędzy słowami, i słowa, które są

mostami pomiędzy myślami, zakrywają

gwiazdy, które nie są gwiazdami,

lecz punktami odniesienia dla nieistniejących kierunków.


Szukam ciebie, ale ciebie nie ma,

tylko chwila, która jest przestrzenią

pomiędzy światłem a ciemnością,

i nie ma słów, tylko punkty odniesienia

dla nieistniejących kierunków, które prowadzą

do miejsc, które nie są miejscami, lecz przestrzeniami

pomiędzy miejscami, gdzie miłość, która nie jest

miłością, jest przestrzenią pomiędzy duszami.


W tym labiryncie, który nie jest labiryntem,

lecz przestrzenią pomiędzy miejscami,

gdzie domy są węzłami splątanych nitek,

które prowadzą do miejsc nieistniejących,

gdzie drzwi są kartografią nieistniejących miejsc.


Szukam wyjścia, ale nie ma wyjścia,

tylko chwila, która jest przestrzenią

pomiędzy światłem a ciemnością,

i nie ma dotyku, tylko punkty odniesienia

dla nieistniejących kierunków, które prowadzą

do domów, które nie są miejscami, lecz przestrzeniami

pomiędzy nami, gdzie miłość, która nie jest

miłością, jest przestrzenią pomiędzy duszami.

marian
marian
Wiersz · 6 czerwca 2025
anonim