Rozterki, gdy kochasz

Markus

Dobrze uchwycić jest ten moment

Gdy usta zbliżą się do ust

Gdy oczy błysk rozświetli umysł

A dotyk dłoni dopełni myśl.


Rzucisz na płótno wspomniany motyw

Zakreślisz niebu granice bytu

Bo ramy w życiu wyznacza miłość

A zło i dobro chciałbyś ominąć.


I duszę wzbudzisz z wielkim hukiem

Spacerkiem przejdziesz strumyk jaźni

Żeby na stałe żyć w tym świecie

W którym uczucie rządzi wami.


Ta myśl ci wierci otwory w sercu

Przytwierdzasz je mocno powrozem "trzeba"

Ale tak dalej żyć jest nie łatwo

Więc szukasz rozwiązań na już, na teraz.


Rozterkom tym postawić tamę

Jakiś wewnętrzny głos oznajmia

Co zrobić masz i przy czym tkwić?

Gdy myśli błądzą a sercu wstyd.

Markus
Markus
Wiersz · 9 czerwca 2025
anonim