* (wiersz)

pełna szklanka świtu
wlana w lejek ucha
objęła biokowiska szare
pianką pięknoducha
i widnokrąg (ten zaklęty)
stał się w jednej chwili święty
by już w drugiej zgasnąć
(lekko w świecę klasnąć
dodając dwie łyżeczki
muzyki sfer)