Monolog na dwa głosy (wiersz)
Anna Nogaj
(mówisz do mnie
niemożliwe) - ten tekst jest pochylony - parafraza tekstu z Zabawy w głuchy telefon J. Andermana
"Jesteś pewien, żeś mnie widział ? Nie przyjdziesz i nie powiesz mi jutro, żeś mnie nigdy nie widział ?”
Samuel Beckett -Czekając na Godota
Monolog na dwa głosy
mówisz do mnie?
niemożliwe
a może...
to kawiarniane stoliki szepcą coś do siebie
o wczorajszych spojrzeniach zapachu magnolii
o tym że na dworze deszcz wieczny buntownik
maluje srebrzyście niespokojne okna
a może to demiurg puka palcem w ciszę
a z ziemi powstają słowa podeptane
na wielkich obcasach wspinają się w górę
na chwiejących nogach niczym wieża Babel
mówisz do mnie?
niemożliwe
a może...
--------------------------------------------
słońce już rzuciło ostatnią garść złota
impresario! kurtyna!
pijmy za Godota
Samuel Beckett -Czekając na Godota
Monolog na dwa głosy
mówisz do mnie?
niemożliwe
a może...
to kawiarniane stoliki szepcą coś do siebie
o wczorajszych spojrzeniach zapachu magnolii
o tym że na dworze deszcz wieczny buntownik
maluje srebrzyście niespokojne okna
a może to demiurg puka palcem w ciszę
a z ziemi powstają słowa podeptane
na wielkich obcasach wspinają się w górę
na chwiejących nogach niczym wieża Babel
mówisz do mnie?
niemożliwe
a może...
--------------------------------------------
słońce już rzuciło ostatnią garść złota
impresario! kurtyna!
pijmy za Godota
wyśmienity
2 głosy
przysłano:
21 marca 2007
(historia)
przysłał
Kacper –
21 marca 2007, 14:19
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
maluje srebrzyście niespokojne okna "
-ten fragment mnie przekonał