Przez domu szybę (wiersz)

Adam Polański

Świat oglądam

przez domu szybę

z cienia zasłony.

Świat przygnieciony

szarością nieba

i dymem ognisk domowych.

Tamten świat

spadzistych dachów wspomnień

i schodów życia -

zawiłych.

Jak rozmazany pejzaż

przez jesienną szybę

zroszoną nostalgią,

świat oglądam -

bezpiecznie.

słaby 2 głosy

Dodaj do ulubionych

Tweetnij

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się

Marcin Sierszyński 14 stycznia 2010, 00:25

zgłoś

Niezbyt satysfakcjonujące spostrzeżenia wybrałeś sobie na sytuację liryczną. Rzekłbym nawet, że nieciekawe, niezachęcające, zużyte.

Tomasz Smogór 14 stycznia 2010, 13:14

zgłoś

trzecia niezła

oli 14 stycznia 2010, 19:43

zgłoś

E tam zużyte. Według mnie jest ok.
Trzecia dobra, a druga niezła. :)

Kasia Czyżewska 18 stycznia 2010, 15:22

zgłoś

i to jest oczywiście cenne i ważne spostrzeżenie ale chyba musi jeszcze poszukać formy, żeby się w niej liryzm takiej sytuacji objawił...domu/domu/domowych. wszystko wiemy... niczego już nie pozostawiasz odbiory. trzecia wprowadza bardzo ciekawy pejzaż - czuć coś z Twojej historii. może to dobra droga?

Danuta Mońko

Danuta Mońko 1 grudnia 2017, 23:40

zgłoś

Adam super życzę dalszych sukcesów

przysłano: 13 stycznia 2010 (historia)

Inne teksty autora

nieczystość
Adam Polański

Słoneczna pani
Adam Polański

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Przez domu szybę (wiersz)

Adam Polański

Inne teksty autora

Zgłoś obraźliwą treść