Łukasz Wróblewski ·
nisza krytycznoliteracka
Zamiast trawić język, podmiot oddaje się dzikiej grze z językiem, w której stawką jest wolność. Język jako twór bez gotowego znaczenia, jako czysta potencja staje się przeznaczeniem podmiotu umykającemu gramatyce. Poezja to triumf krzyku...