Widziałam krew... Dużo krwi...
Mała przestrzeń... Bez drzwi...
Ciemne korytarze zakończone schodami...
Dziewczęca twarz zalana łzami...
Opuszczone miejsce, gdzie nikt nie chodzi...
Co tam się dzieje nikogo nie obchodzi...
Na kamiennej ścieżce leżał on...
We krwi miał całą skroń...
Żyły przecięte skąd krew tryskała,
Ręcznym ruchem je zabandażowałam...
Kim był on? Czy ktoś go zna?
O tak... Dobrze go znam...
Tak wielki ból zadał słowami,
Które szybko stały się czynami...
W pamięci zostaną ślady krwi,
Zapewne ciąg dalszy też się przyśni...
Trudno zapomnieć, że ta osoba
Do przykrości jest stworzona.
On był przyjacielem wiernym,
Ufnym, dobrym, szczerym.
Zawiódł mnie swym zachowaniem,
Zranił swym postępowaniem...
-
Kuba Nowakowski
współczuję głęboko.
·
Zgłoś
·
16 lat
-
Justynia15
dzieki
·
Zgłoś
·
16 lat
-
Justynia15
recznym ruchem to moje slownictwo
·
Zgłoś
·
16 lat
-
złymiś
Przykro mi, ale nie widzę tu poezji. Rymy słabiutkie, tak samo zapis. Po co wielokropek po każdym wersie?
·
Zgłoś
·
16 lat
-
ew
wiesz Justyniu, rymowanie przy wyborze takiego tematu, to kiepski pomysł, bo choćby nie wiem jak się chciało wejść w obraz , to rymy śmieszą, do rymowania trzeba naprawdę kunsztu.
·
Zgłoś
·
16 lat
-
martasmerfetka
podoba mi się ten wiersz justynia15 pozdrawiam
·
Zgłoś
·
16 lat
-
Justynia15
nie liczy sie rymowanie,tylko tresc
·
Zgłoś
·
16 lat
-
martasmerfetka
pa usuwam te konto
·
Zgłoś
·
16 lat
Usunięto 1 komentarzdobrze tak draniowi.
ciekawym tylko co to jest "ręczny ruch"...
recznymruchem to zn. ze moimi rekoma i ze zrobilam co w mojej mocy zeby przezyl
''ręczny ruch''? Nie rozumiem Twojego wyjaśnienia, jak już to ruch rąk. Końcówka, jak i całość, zbyt banalna, by wiersz został opublikowany. Pracuj dalej, póki co, daleka droga przed Tobą. Pozdrawiam i życzę sukcesów i samozaparcia.