Jutro idziemy na pochód (dramat)

taka byłam pierwszomajowa

rozczochrana z długimi rzęsami

zachłyśnięta małą czkawką z

biało czerwoną kokardą we włosach

pod szyją harcerska chusta

- ja przewodniczka

- ja towarzyszka

- ja Nike

teraz konstytucyjna

za-paragrafowana nową ustawą

- ja antyaborcyjna?

- ja grawitacyjna!

cynamonowa wiosna ludów

Było coś tragicznego w tej płodności niechlujnej i nieumiarkowanej, była nędza kreatury na granicy nicości i śmierci, był jakiś heroizm kobiecości triumfujący urodzajnością nawet nad kalectwem natury, nad insuficjencją mężczyzny. Ale potomstwo ukazywało rację tej paniki macierzyńskiej, tego szału rodzenia, który wyczerpywał się w płodach nieudanych, w efemerycznej generacji fantomów bez krwi i twarzy.

urodziłam cię bez cesarskiego cięcia

bez bólu o dziewiątej rano siłami natury

poezja…

przyduszona pępowiną sina

spójrz...

przetaczają nam krew w inkubatorze

zapładniają nieskończonością własnych prawd

zrobili ci krzywdę!

ja już nie jajeczkuję