Okrucieństwo wojny (dramat)

Co można osiągnąć wojną

mrokiem zasłaniającym ziemię

kiedy płomień pali serce

ukrywając cierpienie człowieka

Z ogniem lecących kul

z nawałnicą gniewu

niszczącego żywiołu

wrzasku i płaczu dzieci

Osaczają jak wąż

krew płynie zamiast rzeki

rany pozostawiają blizny

które szybko się nie zagoją   

 

A tam dziewczynka śpiewa w schronie

ocal nas proszę okrutny losie

ja nie chcę umierać com uczyniła

przecież ja jestem tylko małym dzieckiem

Głos ucicha bombardowanie narasta

wśród nocy rozświetla na niebie

słychać modlitwę starszej kobiety

by ocalono jej Ojczyznę

Dla żywych odwrotu już nie ma

albo przetrwamy albo odejdziemy

bo za nami śmierć już nadchodzi

i pozostała  już tylko nadzieja

Co  przyniesie nam nowy dzień

czy przetrwamy to okrucieństwo

czy tez sen pochłonie już nas na zawsze

rozpylając wiatrem nasze prochy ku niebiosom.