Persyflaż (dramat)

Oczekuje się zmiany w czasie zastoju.

Modlitwa nie zasieje, pochwała nie wznosi.

Prawda musi boleć.

Jest torturą dla fałszywej świadomości.

Masy lubią bajki.

Realizm wybudza ze snu.

Każdy może zasiąść na tronie,

lecz nie każdy udźwignie koronę. 

Wojna ratuje  rządy od ulicznej rewolty.

Bezpieczniej rozważać strategie niż przeżywać skutki.

Od zarania toczą się wojny, aby nie dopłacać do pokoju.

Poległy znaczy więcej niż żywy tchórz.

W doktrynie mesjanistów - ruinę nobilituje czyn heroiczny.

Destrukcja wieńczy poległych dla idei.

Lekarz różni się od znachora tym, że -

lecząc popełnia błędy, a drugi odgrywa cudotwórcę.

Afekt nie wyrządzi szkody większej niż zaplanowane zło.

Posłowie powinni składać przysięgę Hipokratesa:

,, po pierwsze nie szkodzić ".

Demagodzy głoszą altruizm na cudzy koszt.

Należy oddzielić lepszych od gorszych.

Pomoc Żydom umacnia wroga gojów.

Pomoc Ukraińcom karmi hajdamackie pasożyty.

Prawda nie podlega głosowaniu.

Dygnitarz wchodzi na mównicę, tłum idzie do warsztatów.

Ciągnie się aleja zasłużonych dla narodowej idee fixe.

Naród wybrany skaził biblijny syndrom nazizmu.

Odgrywający bogów obnażyli ludzką ułomność.

Ewa złamawszy nakaz posłuszeństwa została wypędzona z raju niewinności.

Odtąd wszystkie czyny będą sądzone.

Człowiek wyrzuca człowiekowi, to co sknocił sam bóg.

Obalając bożków burzcie też cokoły.

Tylko kryzys prowadzi do realnych zmian.

Aby podnieść się, trzeba najpierw upaść.

Dalej, dalej, kopcie sobie pola chwały.