Abraham (dramat)

Allah,

Bóg,

Jahwe,

Na górze przykazał plemieniu:

,,Nie zabijaj”.

Lecz Abraham poddał się próbie,

Gotowy złożyć syna w ofierze.

Posłuszeństwo Jahwe pchało do zbrodni.

Ani Marduk  z  Babilonu,

Ani Amon nad Egiptem,

Nawet grecki Zeus,

Nie żądali ofiary niedorzecznej,

Tak, jak oczekuje Pan Izraelitów.

Niczym pluskwa, karny żołdak,

Abraham porzucił rozum.

Skarlały, uniżony pokornie,

W głupim poddaństwie sługi.

Aż  Jahwe odwołał zbrodniczy rozkaz.

Aby nie zhańbić ojcostwa, rzekł –

„wstrzymaj się!”.

Ale na tej Ziemi:

Głupiec jest narzędziem złego.

Władza czyni posłusznego kata.