Literatura

Legenda (dramat)

Arian

Ludy Ziemi nauczał, by zakończyć misję na Drodze Mlecznej.

 

I mówił:

,,Judaszu, ty znasz moje imię…

Wstrzymaj się ! Nie wydawaj mnie, skończ targ niegodny.

Przyjacielu, który masz w sobie przynajmniej potęgę zbrodni.”

 

Lecz Judasz odszedł oszukany, bo mało dostał za zdradę.

 

Aż Piłat, który był w Judei namiestnikiem Cezara, odwrócił się,

jakby poczuł litość. Zawołał  do strażnika: , uwolnijcie  tego szaleńca ”.

 

Wtedy Olimp zachwiał się nad przepaścią.

Cezar  przestraszony pytał w świątyni swojego Jowisza- Amona:

,, kto to jest ten nowy bóg posłany na Ziemię?

Jeśli nie Bóg, to może wrogi demon?”

 

Swoje serce rozlał na usychający grunt.

 

Jak Merkury posłaniec, który głosi nowinę światu.

 

Czy to był  On, ten wyniosły szaleniec, nieszczęsny głupiec?

 

Czy zuchwały Ikar, który poszybował pod niebo?

 

A może Prometeusz, który wszczął bunt wśród ludów Ziemi?

 

,,Bóg umarł. Niebo jest puste.

Płaczcie dzieci, bo nie macie już ojca."

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Usunięto 17 komentarzy
przysłano: 6 stycznia 2024 (historia)

Inne teksty autora

Rab
Arian
Odbicie
Wislawa Szymborska
Nazajutrz
Arian
Babsztyl
Wislawa Szymborska
Na bruk
Konrad
Wywrotka
Arian
Do lemingów
Arian
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca