EPISTOLAR EZOTERYCZNY

- Kochany Wywrotowco!!!

Najważniejsze jest by uwierzyć w to co ktoś napisał. Równie waż-

ne jest i owszem, wierzyć, że nie jest prawdą rzecz opisana. Może ona zaliczać się do jakże nieistotnych problemów bezpośrednio

stykających się z prozą, codziennością a przede wszystkim osobo-

wością czytelnika, czyli mnie. Gdy zaspokoi się już głód niewiernej

wiary, można rozpocząć interpretację, gdyż to co oczywiste jest tylko iluzją, to zaś co ulotne zwodzi nas jeszcze bardziej. Ale co?-

zapytałbyś pewnie młody czytelniku – o czym ty mówisz mój przy-

jacielu? Nie wiem odpowiem ci szczerze, bo sam w to nie wierzę.

Unikam łatwych słówek bo dobrze rymują się w zdaniach, nadając

pewnej specyficznej cechy – stylu literackiego. Dlaczego by nie, dlaczego by tak nie pozwolić sobie na rozpasanie, na całkowite zespolenie myśli z tekstem. Na sprzężeniu bez cenzuralnego w kroku dylatacyjnego cenzury, dużo zyskują wszyscy. Ja zyskuję

pewność swojego samopoczucia, ty namiastkę jego w formie cał-

kiem niezrozumiałej, bo nie trzymającej żadnych reguł, kształtów,

fasonów. Niezamierzona ilość powtórzeń, nawrotów i wzwodów, jest dopełnieniem, seksem oralnym w najbliższym znaczeniu tego

słowa: dwóch słów tworzących znaczeniowo jedno słowo – mają-

cych wyrazić dokładnie jedno imponderabilium. Tak wiec przyja-

cielu mój, wszawy debilu z wąsami, bez wszy życie, ach to życie proste jest jak drut gdy chcemy go wyprostować, krzywe zaś jak

drut którego nie chcemy prostować, bo prosty w rzeczywistości

on jest.

Kocham Cię.

Cisza. Czerwień na Degrengoladycznego. Ciemność. Pojawia się tylko twarz Wywrotowca z twarzą Degrengoladycznego przy uchu. Słyszalny szept.

GŁOS – DEGRENGOLADYCZNY :

- Czy uważasz, że owo zapytanie w formie listu pyta, oznajmia,

czy też błądzi. Odpisz mi kochany, odpisz zasrany. Nie obawiaj

się trudnych słów i prostych zwrotów.