W tym wierszu najlepsza dla mnie druga strofa. Cały ten tekst zakończyłbym na przedostatnim wersie. A trzecią strofę napisałbym nieco inaczej. Po swojemu :) Tak mianowicie:
słońce nagle pokazało
ciemną stronę
prześwietliła jasność
ja tu mniej emocji wiedze a wiecej obrazów. dopiero te obrazy budują emocje i uczucia. podoba się. i nie dlatego, że pamiętam Enge z drugiego zjazdu :P
pozdrawiam
yah
tak, wiem, estel, ale chodzi o to, że "powietrzem napełnić głęboko płuca" gdybym faktycznie napisała tak, jak radzisz, ktoś by mógł się czepić, że niekonsekwencja składniowa itd.... al dzięki:) to jest konstruktywna krytyka.
klimat jest , choć słowa proste , lecz docierają , czasem więc i prostota ujmuje :)
czepię się formy , bo wizualnie mnie tazi pierwszy wers . Zaczynanie wiersza od "znowu " to tak jak zaczynanie zdania od :więc" i jeszcze .. spójrz, Enge : gdyby zamiast "powietrzem " było "powietrze" - układ -powietrze-krew-ciemność - wywierałby poczucie dokładnego przemyślenia formy .
emocje? nie czuję. kilka opisów niedomagania ciała, ale nie budują one przekonywującego obrazu. czarny ptak, odwrócone słońce i wylot przeważają szalę na nie. pozdrawiam
słońce nagle pokazało
ciemną stronę
prześwietliła jasność
Pozdrawiam :)
pozdrawiam
yah
czepię się formy , bo wizualnie mnie tazi pierwszy wers . Zaczynanie wiersza od "znowu " to tak jak zaczynanie zdania od :więc" i jeszcze .. spójrz, Enge : gdyby zamiast "powietrzem " było "powietrze" - układ -powietrze-krew-ciemność - wywierałby poczucie dokładnego przemyślenia formy .