drugi oddech

Anonimowy Użytkownik

"czas pozieleniał

zatracił w brzezinie
obolałe kolana wiatru

miękko przelał przez palce
skrzydła konwalii
oniebiał ważką zasypiając

pod beztroską głową"

to - "oniebiał" potraktowałem jako neologizm - acz może być też literówka, bo na klawie dość blisko jest B i M. A miniatura, ma swój smak, choć trzeba chyba do niej jeszcze odrobinę akrylu (dlaczego w dopisie jest - 9min. czytania?)

ataraksja

"oniebiał" jest jak najbardziej neologizmem :)

Nie rozumiem terminu "akryl" - z farbami nie mam w ogóle do czynienia ;)

Nie mam pojęcia co się ostatnio dzieje - ilekroć wstawiam tekst na Wywrotę edytor "tyje" i umieszcza taki odstraszający dopisek.

Anonimowy Użytkownik

domalować znaczy

Jacek

Hm. Podoba mi się Beata :) Nie jest to może geniusz, wylewający się z wersów, ale solidna miniatura. Fajnie zaczynasz. Już od początku, pozwalasz zatopić się czytelnikowi w symbolice. Mamy przecież zieleń, niebo, ważkę...Dużo spokoju dajesz tym wierszem. Mi się bardzo udzieliło. I to ukojenie ciekawie pokazałaś w "obolałych kolanach". Przyjemnie metaforyczny, z miłym (to chyba odpowiednie słowo) neologizmem. Metamorfoza, która dokonała się w bohaterze jest co najmniej ciekawa. Ten wpływ przyrody był...dobrze, że do niego wracasz. In plus.

ataraksja

Dzięki Jaca. Pierwsi filozofowie też zaczynali od... natury (na pewno wiesz, co mam na myśli) ;)
Czy ktoś z Sz.P. Opiekunów Poezji mógłby na Boga wydać werdykt, czy ta miniatura ma być odstrzelona na aut, czy opublikowana?
Wisi tu już dwa tygodnie. tylko długie wiersze zasługują na uwagę i znajomi znajomych, którzy nie są moimi znajomymi? ;p

Anna Nawrocka

nie jest przegadane. a ja z lasu jestem ;) urzekające. zdjęcie - piękne. słowa współgrają z obrazem.
"czas pozieleniał w beztroskiej głowie" w mojej głowie.
ma być obublikowana!

ataraksja

pani Anno, ja z pogranicza lasu, pól i łąk :)

dziękuję.

ew

jak na mini , Beatko, to mi troszkę wprzegadanie wpada przy przedostatnim wersie, ja bym zaśnięcie zostawiła pod bestroską głową tylko. Ale to Twój wiersz..
poza tym zrobiłas na mnie wrażnenie lekkością zapisu i takim powiewem fajnym, wiosennym i deliktnym

ataraksja

ta ważka musiała być ew, bo faktycznie zaistniała w chwili i nie chciałam, żeby mi znów uleciała do nie-wiadomokąd...

Anonimowy Użytkownik

WoW! - Puścily!