już XXI (miniatura)

  O proszę... podróże, nauka, technika, wszelkie rodzaje i gatunki wiedzy, a nawet ciastko z malinami. Wszystko to serwowane bezboleśnie, aplikowane sterylnie, higienicznie i z zachowaniem poprawności politycznej.

  A ty stoisz jak ten osioł nad korytem i nie wiesz, doprawdy nie wiesz, co jest w życiu ważne. Dla jakiej idei zapłoniesz, a dla jakiej spalisz się na popiół.
  Świat boleśnie zmalał. Tu każdy może być każdym i nikt nie wyśmieje osła, który zapuści lwią grzywę i rybie płetwy. Czy osioł pozostanie osłem, czy obywatelem świata? Może to jedyne kosmopolityczne zachowanie u parzystokopytnych. Jak można zostać kimś, kiedy usuwają ci przeszkody? Czy zapomnieli już, że celem jest dążenie? Z celu uczyniono celę - wygodną owszem i przestronną... można by rzec miłą, tylko, że gdy tak łatwo jest mieć wszystko, to nie chce się nic... a nawet nic się nie chce.
  Kiedyś coś tam było o punkcie oparcia niezbędnym do poruszania wielkich rzeczy, więc nie mówcie mi o nieograniczonych przestrzeniach generowanych przez wolny umysł XXI wieku.
  Dajcie mi granice, by je łamać. Oto cynizm nowoczesnego, bezstresowego wychowania... gdy ptak, wyrywając sobie pióra z tyłka, błaga o klatkę.