Kobieta jest niczym wszechświata niezmącona piękność,
jej serce niczym ocean w blasku zachodzącego słońca
napewno przeżyło niejedno
Zdrady,miłości ,upadki i wzloty
Bo kobieta choć dojrzała i mądra nadal jest jak młodziutki motyl.
I w marzeniach zagłębia się w swym świecie niemym.
O którym my zacofani mężczyżni czy to w snach
czy po przebudzeniu,nigdy się niedowiemy.
a ludzie wyjeżdżają nie tylko dla zysku. trochę empatii, kolego. ;]
co teraz?
to chyba najważniejsze prawda????
KRYTYKĄ sie daleko niezajdzie;(
Poprawiłem również moj drugi wiersz prosze zerknąć
Ale doradzić chyba mogę.
1. ''Nie'' z czasownikami piszemy oddzielnie.
2. Unikaj niepotrzebnych powtórzeń, czyli takich, które nie tworzą rytmu. (Patrz: niczym).
3. Jest w poezji pewna ilość słów zużytych. Banalnych, nie posiadających już żadnej mocy i trzeba się bardzo postarać, żeby wpleść je odpowiednio. Na początku twórczej drogi lepiej tego w ogóle nie robić. Są to m. in." zdrada, miłość, upadek, anioł, motyl, piękno, mrok... Wszystkie takie ''wielkie'' i ''piękne''. Strasznie trywializują tekst.
4. Staraj się puentować tekst czymś mniej oczywistym.
5. Nie rymuj tych samych części mowy, zwłaszcza czasowników. To się źle czyta.
6. Czytaj dużo poezji. Zwłaszcza współczesnej, ale nie tylko. Podpatruj jak inni sobie radzą ze słowami.
Staraj się jednak, żeby to nie były tylko portale. Już lepiej czasopisma literackie, nowości wydawnicze i książki znanych twórców.
Powodzenia!