Literatura

[14] Rozdanie... (opowiadanie)

Valhalla

 

Mniejszy pokój jego widzewskiego mieszkania tonął w półmroku. Słabe światło kilku świec pozwalało jedynie dostrzec leżące na białym ‘kiciokłaku’ popielniczkę, trzy kieliszki i... karty. Do matury mieli jeszcze dwa tygodnie. Wspólne do niej przygotowania były tak intensywne, że coraz częściej robili sobie od nich wolne. Wynajdywali błahe preteksty by oderwać się od książek i wzajemnego przepytywania. Trudno im było połączyć tak odległe od siebie przedmioty jak biologia, niemiecki i matematyka.

Ja mam dwie pary, a wy? – jego oczy zaiskrzyły się neonami kasyn Las Vegas.
Parę.
Ja trójkę. Ściągajcie spodnie – powiedziała Kama.
Czasami wpadała do nich Kaśka; trochę się pouczyć, trochę dla relaksu. Nie omieszkała wtedy odwiedzić swojego ulubieńca ‘rudego’, sąsiada spod 32, żeby znowu coś od niego pożyczyć. Zawsze czegoś im brakowało i był to wspaniały pretekst, żeby przy okazji kusić kurdupla dziewczęcymi wdziękami. Rudy miał prawie wszystko. Skurczybyk był lepszy od ‘Żabki’, prawdziwy pionier franczajzingu lat siedemdziesiątych.

Trójeczka – oznajmił triumfalnie.
Dupa, para waletów.
Dwie.
Kuba, ty skarpetki a Kama spódniczkę – rozlał do kieliszków gin i zaprawił pepsi.
Pepsi to był jego pomysł. Dla nich nie było to takie dobre jak z tonikiem, ale co tam. Skoro wysłali go do sklepu bez precyzyjnych instrukcji – niech piją to co jest. Gdyby kupił Martini to zapewne by wstrząsali a nie mieszali, zero twórczej inwencji. Przecież nie takie ‘wynalazki’ pili podczas ‘blokowych’ fakultetów, to niech teraz nie marudzą.

Parka.
U mnie mały strit – z dumą pokazał karty Kuba.
Kama od razu zabrała się za rozpinanie bluzki.
Niestety, jak zawsze nie nosił skarpetek. Trzeba koszulę zdejmować pomyślał.
To niesprawiedliwe. Od początku powinniśmy mieć taką samą ilość ciuchów. Wliczając w to twój tampon – spojrzał na Kamę.
Misiu, nie marudź. Ty nie nosisz skarpetek, a ja biustonosza i kto na tym lepiej wyszedł? – odpięta bluzka odsłoniła małe, jędrne piersi. Spojrzeli po sobie, a później na nią, wzrokiem dalekim od obojętności. Dym z papierosów na moment zawisł w bezruchu...

Aż wstał z wrażenia nie mogąc ukryć radości z otrzymanej karty.
Full! – wykrzyknął, zanim zdążyli cokolwiek powiedzieć. – No, robaczki, rozbierać się.
Kuba zrezygnowany pozbył się góry, a Kama rajtuz.
W oknie na wieszaku zawisła koszula, z doprawioną, wyciętą z gazety twarzą. Można było odnieść wrażenie, że ktoś stale przez nie wygląda. W dzień i w nocy, jak cieć pilnujący osiedla, albo jak anioł stróż trzymający pieczę nad nimi wszystkimi.
Właściwie całe mieszkanie wyglądało jak mała galeria sztuki. Koszula we framudze okna, na ścianie przystankowy znak z literą ‘A’, pomalowane na biało drewniane skrzynki po owocach ‘robiące’ za stoliki i półki. Po kątach walały się niedokończone jeszcze obrazy. ...I ten specyficzny zapach, świeżego tynku i farby jaki roznosi się w nowowzniesionych blokach. Wszystko było inne niż w ich domach. Dawało poczucie wolności.

Kolejne rozdanie należało do Kuby.
Spokojnie rozłożył karty na ‘kiciokłaku’ a sam poszedł po kawę. Wiedział, że za moment będzie patrzył jak stają kolejno, zupełnie nadzy, na przygotowanym do tego celu krześle. Ściągnęła beznamiętnie majtki, jakby zdejmowała rękawiczki. On swoje odrzucił daleko, tak że przez moment zatrzymały się na ścianie, by po chwili bezwładnie osunąć się na podłogę. Gdy Kuba wrócił z kawą czekała już na niego przepięknej urody ‘zakonnica’. Ze złożonymi dłońmi jak do modlitwy i wzrokiem skierowanym ku sufitowi, stała nieruchoma i naga. Zeszła po chwili, a jej miejsce zajął on. Nic ciekawego nie przychodziło mu do głowy. Starał się jedynie nie powielić pomysłu i... zrobił ‘kulturystę’. Napiął mięśnie niezbyt porażającej wielkości, po czym jak zawodnik ‘Mister Universum’ przybierał różne dziwaczne pozy.

...Musiały minąć trzy kolejne rozdania zanim przegrał Kuba. W tym czasie on i Kama grali nadzy. Leżeli koło siebie upozowani jak na obrazie Maneta i pili kolejnego drinka.
Po karecie Kamy ‘żywy obraz’ zaprezentował Kuba. Mimo iż nawiązał w nim do jej pomysłu, wprawił ich w zdumienie i zachwyt. Stał wyprostowany z rozłożonymi szeroko ramionami i zwisającą bezwładnie głową. Jego długie ciemne loki opadły na klatkę piersiową. To był 'On'.

Włączyli radio i ustawili jego głośność na minimum. Upojeni nocą i alkoholem zatapiali się w ‘kiciokłaku’ i sobie, żegnając się z wiekiem niewinności.

 


dobry+ 11 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Valhalla
Valhalla 27 listopada 2007, 13:16
I tak mam spieprzony koniec roku... to może chociaż Wam będzie przyjemniej.
ripvanwinkle 28 listopada 2007, 08:51
wyjeżdżam na kilka dni. spokojnie przeczytam po powrocie. do końca roku już niewiele zostało.
na drogach ku......o ślisko. lepiej załóż zimówki.
zieloneciele
zieloneciele 28 listopada 2007, 08:58
mhmh.
wciagajace.
fajnie napisane.
bez zbednosci i rozciagniec.
jednym tchem sie czyta.
sie mi bardzo.
Valhalla
Valhalla 28 listopada 2007, 09:02
a słupek ? :( - ja chcę tych słupków...! żyję nimi - nadają sens mojemu pisaniu... błagam...!
Dzięki 'zielona' :)

'Kolekcjoner słupków'
zieloneciele
zieloneciele 28 listopada 2007, 09:09
haha.to masz tak jak ja.ze slupkami tymi.sie egzystencja ze slupkow sklada.haha.dobre:D
Pegaz
Pegaz 28 listopada 2007, 10:19
Masz i ode mnie, jak jesteś taki słupczasy słupkowicz, kolekcjonerze słupków.
Ona
Ona 28 listopada 2007, 11:39
Czytam Twoje opowiadania, jak tylko mam okazję tu zaglądnąć.
Jedne zapisane w postaci krótkich myśli – taka zaduma nad życiem.
One dla mnie mają więcej wartości, trafnych porównań , które zaskakują
mnie jako czytelnika. Stąd oceniam je jako wartościowe.
Przykładem niech będzie , np. ostatnia 'Nadzieja'.
'Rozdanie' – to lekkie opowiadanko, które czyta się swobodnie, bez wędrówek,
które lubię. Stąd oceniam je jako b.dobry.
Czekam na te wartościowe - bo trafnie zapisujesz swoje mysli i tak jak już wspomniałam - mogą służyć jako motto spisane gdzieś na boku, do cytowania w odpowiedniej chwili.
Valhalla
Valhalla 28 listopada 2007, 11:44
Czekasz chyba na 'wyśmienite' bo 'wartościowe' to tutaj niżej 'stoją' niż 'b.dobre' :)
Valhalla
Valhalla 28 listopada 2007, 11:46
Rip - nie dość że letnie to jeszcze slicki mam :) jak się rozwalę to mi 'wywrota' wyda pisaninę i jakiś pożytek z tego będzie :)
Ona
Ona 28 listopada 2007, 11:53
No widzisz, dla jednych lepsze bdb od tego co wartościowe. Ja jednak pozostanę przy wartości - jako coś lepszego. Staraj się, może w końcu ocenię to co napiszesz jako 'wyśmienite' ?
ataraksja
ataraksja 28 listopada 2007, 19:55
Val :) - krótko. Będzie fantastyczny tomik autorski. Aż mnie mrowi w wyobraźni :D
Opowiadanie wzruszyło mnie nawet z lekka. Uroczy powrót do beztroskich i rzeczywiście niewinnych chwil młodości z ledwie zarysowanym zakazanym owocem krążącym nad rozgrzanymi młodością głowami. Ale kto to pamięta? Może tylko my ;)
Bardzo dobry.
Wiesz, na co czekam?
Valhalla
Valhalla 29 listopada 2007, 08:42
Wiem :)... będzie na Wywrocie speszjal 4 ju.
Do niedzieli mam przeprowadzkę, no i ten komp co się spalił :(.
Dam też trochę od siebie odetchnąć, bo co tydzień to ze dwa wkładałem :).
Mam nadzieję, że w okolicy Świąt coś jeszcze napiszę, albo ze dwa 'podania' :).
ataraksja
ataraksja 29 listopada 2007, 08:51
A starą podkowę na nowe mieszkanie masz? Trzymaj się i powodzenia :)
ataraksja
ataraksja 30 listopada 2007, 10:46
I obiecane granatowe gwiazdki od czytelników wreszcie wróciły. Może bardziej obiektywnie dawane, niż te od opiekunów?
Postaraj się Val o następne, to nie będziesz musiał produkować papierowych :D
Gratulacje.
ripvanwinkle 2 grudnia 2007, 11:48
wędruje przez wspomnienia. dam wyśmienite, bo jestem sentymentalny.
fajna gwiazdka :D
Valhalla
Valhalla 3 grudnia 2007, 08:39
Dzięki Rip - ludzie piszą o różnych sprawach w różny sposób - ja jestem 'naturszczykiem' więc piszę o tym co pamiętam, wiem itd - może kiedyś jakieś SF napiszę... :)
ripvanwinkle 3 grudnia 2007, 17:36
i to jest jak najbardziej ok. pasuje mi. czasami tylko odnoszę wrażenie że nie do końca opowiadasz ( nie o więcej szczegółów chodzi ), że zbyt wiele zostawiasz dla siebie. może tutaj jest miejsce dla czegoś na kształt SF.
ripvanwinkle 3 grudnia 2007, 17:39
pokarz więcej emocji ( bohaterów ). nie chodzi mi o rozbudowane studium psychologiczne. niech to będzie twarde i oszczędne.
Valhalla
Valhalla 4 grudnia 2007, 10:46
Na razie są to tylko takie historyjki, te najbardziej zapamiętane... oczywiście jest tego więcej :) - co do rozbudowanego studium psychologicznego - to kurna nie wiem czy mi się uda - ale spróbuję wkrótce... wiesz, że dopiero zaczynam :)
electricdog
electricdog 26 grudnia 2007, 02:09
widzewskie?
przysłano: 27 listopada 2007 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca