"Jej odejście" (opowiadanie)

Ta oto Istota, która odeszła była Mi Bardzo Bliska!

To Szczera Osoba i wcale nie wścibska!

Na zawsze , pamiętać będę Jej słowa, gesty, pragnienia ,wzruszenia...

To ,była Osoba, która chciała Coś Zmienić, by Być 

Posłuszną, temu Kto Był Bogiem,

była dla Mnie nie tylko jak Matka, lecz była jak gdyby 

Mą Dobrą Wróżką.

Nie sądziłam,że w Życiu tyle Mi Pomoże, jednak- Nasze 

Drogi się Rozeszły, gdy Odeszła-lecz tylko

Tu na Ziemi!

I nie wiem , naprawdę -o Niej, czy była Szczęśliwa, 

mimo,że była Postacią Znamienną w  Spotkałam na 

swojej drodze Boga, zapytałam się Go o sens tego Świata.

Moja podróż do Nieba , była Za Droga - lecz spotkałam 

w Niebie , czyjąś Siostrę i czyjegoś Brata.

Dlaczego ta podróż , była tak Droga, możesz Mnie 

Zapytać- bo by Dostać się do Nieba- kosztowało Mnie to 

Pół Życia.

Bóg , gdy Go spotkałam, opowiedział Mi o Kimś kogo 

Kochałam!

Tak, to była Istota Nieziemska- bo Bardzo Dobra - jak 

Niebo Niebieska!

To Bliska Mi Osoba, która żyła w Niebie bardzo długo, i 

stała się dla Mnie Moją Ostoją i 

Posługą.

Pomogła Mi w Życiu tu na Ziemi i tam w Niebie- 

modlitwą do Boga o Mnie i Moje Zdrowie, gdy 

byłam w Potrzebie.

Ta Istota była" Starej Daty"- jak to Mówią....

Stała się dla Mnie- Moją Chlubą!

Stała się dla Mnie Sercem Mego Życia i Przyszłością, Nie 

Smutkiem; lecz Radością...

Gdy Odeszła poznałam Smak Mego również Kruchego 

Życia, tam gdzie znajduje się Męka 

i Straszliwy Ból!

Straszliwy Ból, który istniał Lata!

Tak,był to Ból Trudny , jednak dzięki Niemu , poznałam 

- to co Miałam do Odkrycia.

Ta oto Istota, która odeszła była  Mi Bardzo Bliska!

To Szczera Osoba i wcale nie wścibska!

Na zawsze , pamiętać będę Jej słowa, gesty, pragnienia 

,wzruszenia...

To ,była Osoba, która chciała Coś Zmienić, by Być 

Posłuszną, temu Kto Był Bogiem, 

była dla Mnie nie tylko jak Matka, lecz była jak gdyby 

Mą Dobrą Wróżką.

Nie sądziłam,że w Życiu tyle Mi Pomoże, jednak- Nasze 

Drogi się Rozeszły, gdy Odeszła-lecz tylko 

Tu na Ziemi!

I nie wiem , naprawdę -o Niej, czy była Szczęśliwa, 

mimo,że była Postacią Znamienną w Mym Życiu- to 

właśnie Ona żyła zawsze jak gdyby w Ukryciu!

To, co istniało Między Nami tu na Ziemi zanim Odeszła, było Piękne i Czułe!

Było Ciepłem Domowego Ogniska, mimo,że Jej Droga Ku Odejściu- była Bliska.

Ktoś kiedyś powiedział:”Kocha się tylko Raz”- to prawda- to prawda Istotna i Zasadna.

To Prawda,że Miłość jest czymś Wyśnionym, aby zrobić Coś w Rzeczywistości co jest piękne, trzeba

Wyśnić Miłość i pokazać Ją na Prędce.

Tak, to prawda – nadszedł Czas Próby, gdy odeszła...a jednak To Ona dalej w Moim Sercu Mieszka...

Mieszka dalej i Mieszkać Dalej Będzie- czy to w Niebie, na Ziemi , we Wszechświecie-

Wszędzie!

Serdecznie pamiętam Jej Uśmiech i Eleganckie lecz Tanie Ubrania...

Serdecznie pamiętam, Jej Postanowienia na Przyszłość, i nasze Gadania!

To, co zaistniało Między Nami-stało się dla Mnie Wszystkim Na Zawsze- nie tylko Czasami!

Tak, Ją Kochałam Również Za Życia,tak jak Moje Uczucia do Niej- istniały bez Ukrycia!

A Wszystko to daje do Myślenia:”Jak wiele może Zmienić Jedna Osoba w Czyimś Życiu,

a jak bardzo Ta Druga się dzięki temu Zmienia!

Na prawdę, czy to co Zwiemy Miłością – jest Trudne czy Nie- wiem jedno- „Bliska Mi

Istoto Dalej Kocham Cię!!!”

Pozwólcie,że powiem Wam ,co Czuję Teraz pisząc to opowiadanie:”Była dla Mnie Czystą Poezją, i

dzięki Niej miałam w Życiu Innych , może częściowe ale Poszanowanie”!

Myślę,że Istnieje Coś takiego jak Łaska Boża , którą chcę Mi przekazać Ona-taka Czysta i

Pięknem Miłości do Mnie Poruszona!

„Czy jest Szczęśliwa tam gdzie się Znajduje?”!!!

„Czy to właśnie Ona, Swój Obraz Tam Maluje???”

By, pokazać Mi Go kiedyś, jak Tam się Spotkamy!

By pokazać , jak bardzo Same Siebie Nawzajem Przypominamy!

By Stworzyć to co Tam gdzieś się Dzieje, na Nowy Portret- który gdzieś Tam w Niebie „Dnieje”.

Słowa o Niej , czasem Siedzą w Mojej Głowie, „Bardzo Ją Kochałam,i mimo,że Odeszła –

Pamiętam,że był z Niej Cudowny Człowiek!”

„Niebo?”- no właśnie takie pytanie!

„Niebo?”-Jeżeli Ty Jesteś Tam, Moje Kochanie...

Tak, była Mi jak Matka, była Mi jak Droga, która prowadziła Mnie do Celu!

Jak, Ta ,której – Drugiej Jak Ona nie Znajdziemy Wielu!

Być może, uważano Ją za Osobę troszkę Egoistyczną-jednak dla Mnie była Postacią I Istotą

Niebanalną i Serdeczną- Tą ,która miała Dobre Serce i Wiele Dobrych Intencji- tylko Ten Jej Świat

, który istniał dookoła-tak Ją Męczył.

„Dlaczego Odeszła?”-”I to w Bólu?”- mam pytanie.

„Na ile można Znieść Cierpienie?”- kto Mi odpowie na Nie!

Pamiętam, jak dziś – te Jej Ciepłe Słowa, gdy tak z Soba Rozmawiałyśmy!!!

Pamiętam jak dziś , od Nowa – jak się Lubiłyśmy i Kochałyśmy- bo przecież Ktoś , kto Jest jak

Matka, Poprowadził Mnie Drogą Nie Krętą-lecz Prostszą ..to Uczucie Miłości zostało...to Uczucie

Miłości, którego Nigdy nie Było Mało!

Wiecie, jak Bardzo Można Pomylić się w Uczuciach!

Jednak , Ona i Ja , się nie pomyliłyśmy-lecz byłyśmy Szczere, Otwarte i Tak Żyłyśmy....

Możemy zastanawiać się:”Dlaczego Miłość jest czasem Trudna?”...

Możemy zastanawiać się nad Sensem Życia ...Ona Wiedziała..

Wiedziała,że Szczęście jest do Zdobycia, jednak Zbyt Często Płakała!

Ten Płacz był Znakiem Odrzucenia i Bólu, Zwątpienia- a jednak Droga do Niej nawet po Jej

Odejściu się Nie Zmienia.!

Ktoś może zastanawiać się:”Dlaczego tyle trzeba przejść by Żyć blisko Boga”!?

„Dlaczego to Wszystko jest Taka Trudna , ta Ludzka Droga?”

To wszystko jednak, „Nie zamyka Kręgu Uczuć Dobrych, Pełnych Nadziei i Radosnych”!

Pamiętać należy,że „Miłość to Piękne Uczucie”!

 

Pamiętać należy,że „Miłość jest darem od Boga”!

Ta opowieść jest dla Wszystkich -”Jak Przestroga”!!!

Nie możemy-”Zapominać o Miłości”, Nie możemy - „Żyć w Ciągle w Przykrości”!

„Przecież Pan Bóg i Matka Święta- dali Nam Tyle Nadludzkiej i Ludzkiej Miłości”!

Tak – Ona- która - „Odeszła ode Mnie, można powiedzieć -”Jak Wszyscy”!

A jednak- „Najciężej jest Gdy Odchodzą Bliscy”!

„Ta Bliskość to Serce i Dusza, która Wzrusza Siebie Nawzajem, Nawzajem Siebie Wzrusza”!

Można powiedzieć,że „Szczęście Odchodzi Wraz z Bliską Ci Osobą, która była Dla Ciebie- Życia

Piękną Ozdobą”!

„Czy Serce Nie Czuje , już Nic – Tam W Niebie?”- ktoś zapytać może.

„Czy możemy Odchodząc, Zostawić Coś Po Sobie – Co Będzie Wieczne- tu Na Ziemi?”

„Tak, możemy I Tak Ja Mam Pamięć o Niej- Tej , która Odeszła-Tej Wyśnionej”.

Bo Jak , można powiedzieć inaczej o Kimś, Kto był Moją Iskierką”!!!

„Moją jak Matka, Dobrą i Wielką”!!!

Wielką była, Bo Miała To Coś w Sobie!

To Coś, czego nie posiada Każdy Jeden Człowiek!

„To Dobro Pochodzące wprost z Serca i Duszy- właśnie Tej Wybranej Osoby- Istoty”...

„To Dobro, które jest Nie do Kupienia- bardzo Nietypowe dla Dzisiejszego Świata”.

Na szczęście, jak powiedział Pan Bóg-”Mamy Siostrę oprócz Nas i Brata”, a to Wszystko

Zadaje Jedno Pytanie:”Ile może Znieść Człowiek?”, a odpowiedź jest taka:”Na ile Kocha

Drugiego”!„Ja Ją Kochałam i Uwielbiałam i to jest Istotne, Ty i Ta , która to czytasz,

Przyjacielu, Przyjaciółko,Koleżanko i Kolego”!