Literatura

Dzwonek (opowiadanie)

Konrad Koper

Kobieta zakłada dzwonek,

a mężczyzna chwyta koniec sznura.

 

Bije on zgodnie z sercem zakochanej,

zachwycając wszystkich.

 

Oboje wpadają w trans

i przemawiają w języku zrozumiałym tylko dla nich.

 

Później kilku chce sprawić im przykrość

 i para bohaterów staje się niewidzialna.

 Czar nie działa na przyrodę.

 

W końcu dzwonek porywa wrona i wrzuca do morza.

 Instrument zmienia naturę.

Marynarze czasem „słyszą” go,

a następnie opowiadają, że spotkali syreny.

 

 

 

 

 

 

 

 

 


dobry 1 głos
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
marzena
marzena 26 kwietnia 2020, 18:26
Konrad no ładnie, teraz wiem dlaczego śpiew syren zabija. To zemsta.
przysłano: 26 kwietnia 2020 (historia)

Inne teksty autora

Piekło
Konrad Koper
Misja
Konrad Koper
Pierwszy wykład
Konrad Koper
Poezja nieraz …
Konrad Koper
Logiczna baśń
Konrad Koper
Kula…
Konrad Koper
Orzeł
Konrad Koper
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca