Wyższe światy (opowiadanie)

Konradzie istnieją naprawdę, pozdrawiam Cię serdecznie :-)

Konrad przeczytałeś mój wiersz dałeś ocenę - dobry. Po zmianie nadal ten tekst nie zasługuje na taką notę. Jeżeli mamy pisać dalej, czas na zmiany. Victor bardzo dobrze mi doradził. To bezwzględna konieczność czytać innych poetów, inną dobrze napisaną poezję. Naprawdę warto. Masz dwa wiersze, mój - ...nigdy nie proszę o nic - drugi fragment /Taras nad morzem/ Julii Hartwig. Spójrz na pierwszy błąd, który tak często powielamy, to pisanie w pierwszej osobie. Autor może wystąpić jako narrator.
Ja też chciałam pokazać uczucie straty, pożegnania i świadomość jak śmierć bliskich nas zmienia. Julia na tle krajobrazu, rozmów, osób doskonale podaje czytelnikowi tą myśl.
Opisuje drobne gesty, chwile, detale, to wszystko wprowadza nastrój, pozwala pracować wyobraźni, wyciągać wnioski. Przeczytaj proszę te dwa wiersze, a sam zobaczysz ile popełniłam błędów. Nie jesteśmy tu dla wzajemnej satysfakcji, musimy pracować nad sobą i słowem. Inaczej zostaniemy w kręgu samozadowolenia, nikt nie będzie nas czytał.
Czas na naukę!

Szukałem błędu w ostatecznych rachunkach
i znalazłem.
Niedługo obwieszczę go ludzkości.

to mnie zainteresowało.
Za dużo w cudzysłowie zastanowiłabym się czy tego nie zmienić.