Spotkanie I (I stał mój namiot...) (wiersz klasyka)

I stał mój namiot, lśniący jako gołębica,

Wśród złotych piasków ziemi i niebios płomieni;

Słońce strzałami blasków raziło me lica,

Serce moje gorzało! - Więc jako spragnieni

Szukając pilnie, kędy jest chłodna krynica,

Tak zapragnąłem rosy i pachnących cieni:

I nagle - muszą spełnić się wyroki losów -

Noc nadeszła i skryła mię w głębi swych włosów...