Domus aurea XI (A przede wszystkim ty...) (wiersz klasyka)

A przede wszystkim ty, więcej pokory

W sobie na przyszłość miej. Nie bądź tak skory

Do wykrzykników: Słońce! Szczyty! Lazury!

Bo jeśli orłów mieszkaniem są góry,

To wiedz, że także są miejscem żałoby,

Na którym ludów rzesza stawia - groby...



(A gdyby ojciec twój miał tam swą trumnę,

Czybyś ty często szedł na wichry dumne?)



Patrz się na jezior spokojne zwierciadło:

Anielsko wierne odbija widziadło

Wysokich światów, a tak pełne ciszy,

Iż dusza twoja wyraźnie usłyszy,

Jak cicho szepczą, śląc wonne ofiary,

Śnieżystej lilii kwiat i nenufary...