Morskie Oko

Kornhauser Julian

Morskie Oko mruga do mnie:
chodź, posłuchaj dna.
Będziesz miała dużo wspomnień,
gdy zabłyśnie łza.

Gdy podeszłam, zanurzyłam
zimną swoja dłoń,
to od razu uwierzyłam
w granatową toń.

W oku stawu widać góry,
płyną wolno tak,
jakby góry zeszły z chmury
dając tobie znak.

W Morskim Oku ryba śpiewa
hen na cały głos!
Spada wtedy szyszka z drzewa,
a z drzewiny kos.



Inne teksty autora

Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian