Masz oczy, więc patrz.
Nie uroń ani listeczka z tego okrągłego świata,
ani jednej żyłki z jego delikatnego naskórka,
patrz i zapamiętaj:
to jest dąb, który nigdy nie opuści ziemi,
to jest gwiazda trzymająca twe sny na sznurku,
to jest dom, napuszony jak mądra sowa,
a to mama, wyjmująca gorące ziemniaki z garnka.
Inne teksty autora
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian
Kornhauser Julian