Symbole XXII (A potem z pnia mojego stanę się okrętem...)

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .
.   .    .    .   .  .  .    .   .   .   .   .    .    .   .   .  
A potem z pnia  mojego stanę się okrętem,
Abym się z wód ogromnym borykał zamętem,
Kiedy nadejdą burze, utkane z błyskawic
I z piorunów, co rzuci moc szatańskich prawic
Na Korabia mojego poświęcone deski,
Unoszące gołębic biel i cud niebieski.

A potem jam Zwycięstwo nadane mi chrzestem,
Którym, na zawołanie Silnych mówię: "Jestem!
W chwale chrobrych wojowań, co zbudziły śpiące,
I z uśmiechem królowań, zapatrzonych w Słońce"