Poeta (wiersz klasyka)
Korab-Brzozowski Wincenty
Ani na dźwięk dublonów złotych, ani piastrów
Żadna się struna lutni mej nie zakolebie:
I raczej ze świątynnych podcienia pilastrów
Będę wyciągał rękę, przechodniu, do ciebie,
Niż miałbym się dopuścić zdrady Gwiazd na niebie.
z francuskiego przetłumaczył Stanisław
Pieńkowski
przysłano:
4 czerwca 2009