Dla ciebie (wiersz klasyka)

Dla ciebie - może śpisz teraz, w chmurze

wełnianych snów - piszę nie tylko ten wiersz.

Dla ciebie, zwycięskiej, uśmiechniętej, pięknej,

ale także dla ciebie smutnej, pokonanej 



(chociaż nigdy nie zdołam zrozumieć,

kto mógłby pokonać ciebie!),

dla ciebie nieufnej, niespokojnej,

dla ciebie piszę wiersz za wierszem, 



jakbym chciał któregoś dnia - jak żółw

- dotrzeć, przy pomocy niedoskonałych słów

i obrazów, tam, gdzie ty jesteś już od dawna,

tam, gdzie ciebie zaniosła błyskawica życia.