Tancerka

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria


Te dwie zmarszczki przekreśliły cię skrycie
i choć tańczysz z beztroską motyla,
w twojej sukni półniebieskiej, półlila
jesteś już jak wspomnienie, nie jak życie.

Inne teksty autora

Robota anioła stróża

Raz ktoś, oślepłszy

Za wiele was tam było...