Literatura

Tożsamość snu (wiersz klasyka)

Wiatrowska-Myszkiewicz Krystyna

Jestem dziewczynką butnowłosą
uciekam od lat wzdłuż mulistej rzeki
mijam stare buki cieniące Jej Leniwość
gładkie łachy piachu na brzegi wylane
korzeń o który zawsze się potykam

tupot małych nóżek moim śladem kluczy
gdy przystają - stadnie posapują
i dalej, dalej, dalej!

przykucam pod liściem paproci
wcieram pot w wiskozowe spodenki
przerośnięte łatami
by po chwili wyrwać kolejną ścieżką gaju
a wszystkie gałązki tłuką policzki
i choć znam ich taniec nie potrafię się uchylić

świst kamieni stłumiony okrzykiem
dopada zmurszałe pnie
i mija o włos

biorę zakręt z tym samym kątem determinacji
drżące nóżki uciekinierki posiekane
zapomniane przyczynki strachu w leśnych załomach

teraz powojenne okopy
zapadnięte ciężarem próchna i mchu
przeczołgać się nimi zaplanowanym szlakiem

z dala sennie świta skraj lasu
nigdy do niego nie dobiegam




przysłano: 4 czerwca 2009

Wiatrowska-Myszkiewicz Krystyna

Inne teksty autora

Kariera domowa
Wiatrowska-Myszkiewicz Krystyna
Biegłaś
Wiatrowska-Myszkiewicz Krystyna
Dziś dopowiadam
Wiatrowska-Myszkiewicz Krystyna
Erem cichoskrzydły
Wiatrowska-Myszkiewicz Krystyna
Impas
Wiatrowska-Myszkiewicz Krystyna
Nikotynizm
Wiatrowska-Myszkiewicz Krystyna
Pętla
Wiatrowska-Myszkiewicz Krystyna
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca