***

Jozef Leikert



* * *

Prázdné nebesá
spadli do roztvoreného
klavíra.

Klávesy
ako železničné podvaly
a koľajnice bez kolies.

Na jednej strune vyzivuje
rozladený život.

* * *

Pustka nieba
spadła w otwartość
fortepianu.

Klawisze
niby podkłady kolejowe
i szyny bez kół.

Na jednej ze strun z nudów ziewa
rozstrojone życie.