Węzeł (wiersz klasyka)

Węzeł

Twardszy o zacisk ust,

cięższy o przełknięcie,

jest tu księżyc, mara piersi,

czuć cię jak czuję boleść,

znać, jak znam śmierć,

odwrócę się, złamię papierosa,

zdławię rękawiczkę z twojej dłoni,

kochajcie innego,

innego nienawidźcie,

będziemy, każdy

po drugiej stronie miłości,

która nas przegoniła,

zdradziła nas,

ścierpła nam cukrem

podawanym z ust do ust,

wypchnęła nas przed siebie,

poszła nam w pięty,

pokrzykiwała za nami,

śmiejąc się żądała dowodu

na względy,

szliśmy sobie na przeciw, doszliśmy

bez dotyku, minęliśmy się o miłość

i poszliśmy dalej, hen

ot tak, hen, dokądkolwiek,

złamię papierosa,

zedrę chustkę z twojej głowy,

wskażę na siebie, chociaż ciągle

się migam i uciekam,

nie, nie, nie,

to oś, na której się kręcę

związana w węzeł języka.