Ust całowanych — czyje były, gdzie i po co (wiersz klasyka)

Ust całowanych — czyje były, gdzie i po co —

Już nie pamiętam; czyje pod uśpioną głową

Miałam ramiona, nie wiem; lecz dziś, w tę deszczową

Noc, zjawiają się duchy, stukają, łomocą

Wiatrem w szyby, lgną do nich bezradną wilgocią,

Nasłuchując; i w sercu drga bólem na nowo

Pamięć o zapomnianych, którzy tylko mową

Nocnych milczeń błagają, bym przyszła z pomocą.

Tak pewnie jest z bezlistnym i samotnym drzewem

W zimie: choć nie wymieni imion rozśpiewanych

Ptaków, co odleciały — czuje w sobie ciszę:

Ja też nie nazwę wszystkich przelotnie kochanych,

Wiem tylko, że mnie lato wypełniało śpiewem

Niegdyś; śpiewem, którego dzisiaj już nie słyszę.

Przełożył Stanisław Barańczak

________________________________________________________________________________

Edna St. Vincent Millay (ur. 22 lutego 1892, zm. 19 października 1950) – amerykańska poetka, dramaturg, była pierwszą kobietą która zdobyła nagrodę Pulitzera w kategorii poezja. Była również znana z niekonwencjonalnego, artystycznego stylu życia i jej fascynacji ludźmi. W pracy artystycznej korzystała z pseudonimu Nancy Boyd.